Sorma kimim kim im deme

Sorma
kimim deme nerdeyim deme
en uçtasın
yardasın

el bilse alem bilmez
ben bilirim nerdesin

haydi kaybol yok ol
olabilirsen
yardasın vardasın
yokluk bende
bu bedende

yar üstünde kanatsız kuşun silueti
gölge gibi üzerinde

gagası kanlı gagalayan kuşlar
gagalayan büyük kuşlar

dağ taş tepe bayır
dolaş dur sorma

sen de yırtıcı bir kuştun
kendi gölgenin peşinden koştun koştun
yoruldun
şimdi iki dağın arası bir tunelde
anahtarı kayıp bir kapının önündesin

içinden gelen sesler iniltiler
kelimelerinin intiharı da
cümle sözlerinin suskunluğunda
onda bunda
şunda

konuşsan sorsan kimim diye
o üstündeki ten
o muhteşem ten
tek giysin
soyun da gör kendini

ten düştümü üzerinden kimmişsin görecekesin

kaybolur gidersin içinin dolambaçlı yollarında
nerdeyim diye sorma boşuna
yorma sözü
yardasın

bir üflemelik canın
gagalanmış teninle
in yere

o yer daha sade yaşamak için
sırlar sende
kendi içinde
sır nerdeyse sen ordasın

14/Mart/2012/Çarşamba/Ankara

Yüksel Nimet Apel