Bir gamzesi efsane bardağa olurken im.
Güzelliğin ıtırı süzülür çay anına.
Başlar tebessümüyle naz tütsülü bir mevsim.
Gül misal çağı denir vuslatın zamanına.

İncecik parmakların öyküsünü okur su.
Zarafet somutlaşır camın sureti ışık.
Berrak hayal kurmanın açılır bu dem kursu.
İnce belli içinde renkle ahenk karışık.

Demliğin nefesini duymazsa bardak buyar.
Buğulu bakışların manası şiir olur.
Şiirdeki sözcükler çay mevsimine uyar.
Öyle bir seremoni acı sızı kaybolur.

Şekerin teni erir naz tütsülü mevsimde.
Karanfil soylu peri ipek düğümler atar.
Çayın tarihi gizli çaydanlıktaki imde.
Semaver yüreğini suyun özüne katar.

Güneş en son sözünü söyler ve gece çöker.
Leyla’nın saçlarından teller düşer de ana.
Demlik başını eğer bardağa için döker.
Nakış nakış işlenir bu serencam zamana.
Ankara, 02.07.2013 İ.K