Kelimelerin yetersiz kaldığı bir akşam yine
Kör kütük sarhoş olup unutmaya çalıştığım bir gece
Çaresizliğim diz boyu olmuş
Umutlarım solmuş,yitirmişim ümitlerimi
Hadi ben bu kadar yıkılmışım
Bu kadar mutsuzum
Peki ya sen
Sen hiç mi üzülmedin
Kalbinin bir parçası bile acı çekmedi mi
Gözlerini göremem,sesini duyamam diye korkarken
Sen hiç mi endişe etmiyordun
Hiç mi sevmiyordun
Ellerim ellerine kenetlenirken
Hiç mi için ısınmıyordu
Bilir misin
Ben bırak sana dokunmayı
Seni gördüğümde bile aşkınla alev alev yanardım
Ben böyle yanarken seni kendimden soğutmuş muyum
Yoksa sen başından beri böyle soğuk muydun
Bir zamanlar sanardımki ben senin için yaratılmışım
Sen benim için varsın
Oysa ben arkandan ağlamak için
SEnse beni bırakıp gitmek için yaratılmışsın
Şimdi arkama dönüp baktığımda
Gördüğüm tek şey
Yıkılmış yanmış zavallı bir aşk
Yeniden ayaklanacak gücü yok
Küllerinden yeniden doğacak kadar
Takati kalmamış
Çaresizliğim artıyor günden güne
İçmenin faydası yok unutmaya
Zaman derlerdi de inanmazdım
Zamanmış unutmanın ilacı
ZAMANMIŞŞ......






BAŞAK..