Unutma sevgili
Taştan krallığımın arasındaki karanlığımın senden başka ışığı yok
Bozkırlarında yanan çoban ateşiyim ben
Ruhumun azgın çanları çalıyor yokluğuna
Ateşin yakmaya geliyor
Delip geçiyor mızrakların
Sanki cehennem
Şeytanın kötülükleri iblislerle bütünleşmiş
Mıhla çakıyorum onları
Mezarlık çiçeklerinin dallarına
Tinimdedir hiçlik
Uçurum çiçekleri gibi asi sabırlı
Kalbim masallarına gömülü
Günahkar gözler kör
Rengi değişiyor gökkuşağımın
Günah utanıyor sevdamızdan
Sallıyor güllelerini uzaklara
Yandaşımız yoldaşımız dilsiz ruhlar
Titreyen umut
Çığlık bekleyişler semalarında
Çek yazgı kılıncını
Savur kahpeliklere
Yiğitçe soyun köklerine
Yalnızlığına tutsak
Mezar gürültülerine kulak ver
Kovala acı ışığını bakire memesi tepelerinden
Serp haziran büyüsü tohumlarını
Tanrıca ölümlerden doğsun
Soyunuk mavimiz
Aşkımız öfkemiz

Recep Yeşil
Ataköy...