Bitiyor ödevim, gözünüz aydın.
Sararan mehtabın, önündeki nur.
Belliki belirsiz, çok günah saydın.
Rahmansa nihayi, edebinle dur.

Anınca settarı, gel star eyle.
Vedud!a muhabbet, gönlü yar eyle.
Duyunca kahharı, ruhu har eyle.
Bir gafur bil tanı, şevki şad eyle.

Merhamet ilk olsun, besmele ağzı.
Gıybette mert olma, kamçıla ağzı.
Beş azim beş duruş, namlı oturuş.
Durunca duyulur, cennetin hazı.

Ehadın evreni, müdebbiri bir.
Yahya’yı bildiysen, Hayy ismine gir.
Kıyamda dur bazen, Kayyumuda an.
Kalbin itminanı, aradığı an .

Üç vakit nafile, namaz kılınmaz.
Şarktadır evveli, beliren güneş.
Mü-mine ibadet, belirsiz olmaz.
Tepeden garbedip, kuduran güneş.

Okurken bu ezan ah akif ersoy
Sen gibi dinlemez işitmez kulak
Olunca kör kütük bıraktığın soy
Bir zaman yortası ben allak bullak

Gel anlat bunlara dünya yerinde
Hayatım olunan elmayı anlat
Kalınca üç tohum çöp üzerinde
Kıyamet belirir haydi gel anlat,,