Mümkündür, bu topraklarda;
İki yıllık yüksek okul üstüne,
Başbakanın danışmanı olmak,
Sünnet hediyeleri ile armatör, yirmisinde,
Kızıltepe de onüç kurşunla dolmak,
Babasının gözleri önünde, henüz onikisinde.

Tecavüz de mümkün, Pozantı çocuk tutuk evinde,
İlgisizlik ve açlıktan, bebekken ölmek de,
Sadece dur ihtarına uymadığında Baran;
Yasal bir kurşunla durdurulmakta, İzmir otobanında...
Vuranlara bir, Babasına altı yıl hapis, adaleti kınadığında.
Devletçe, doğarken fişleniyor aslında insan,
Din belirtilmesiyle nufus cüzdanında.


Televizyon kanallarında, trilyonluk kap-lıcalı soytarılık da,
Yandaş medya da, milyon dolarlık şarlatanlık da.
Tahammüden, Kızılay’ın tam da ortasında,
Meşru müdafa süslü kurşunla, baharında solmak da,
Taksim de, karanfil olup gazlanmak da.
Sekizyüz liralık asgari ücretli, kazları bol çeşmede...
Onbeşbin dolar, gayri safilik yalanı çılgınca alkışlamakta.

İşyeri cinayetleri, onyedibin canı almış, kimin umurunda?
Kazanımları geri veriyor, salonlardaki sendikalar da.
Takmıştı hosteslerin dudağına, eteğinin boyuna,
Dayanışma olmalıydı, üçyüz emekçi işten atıldığında.

Görmek istersen, çelişkiler her alanda,
Alfabemiz yetmiyecek yakında, cezaevi klasmanında,
Çünkü; İnsan değil de, devlet kutsandığında,
Herşey mümkündür bu ceberrutta.

İnsanlık; Onuru için, kurbağa refleksini gösteriyor sonunda;
Barikat kardeşliğinin tohumları atıldı,Taksim gezi parkında,
Özgürlük, barış ve demokrasi güneşi doğacaktır bu coğrafya da,
Vicdanlar dile geldi, Analar ağlamayacak artık buralarda.


25.06.2013
Ömer KIYAK