Gözlerimi hayrete düşüren,
Orta boylu, zayıf ve yaşlı bir adam
Sırtında cüssesinden büyük mermerle
Alnına biriken ter, der gibiydi; alın teriyim

Bıraktığında sırtında ki mermeri,
Elleriyle destekleyip belini,
Zor zahmet doğrulttu sırtını…

O yaşta bu kadar ağır iş!
Üstelik gurbette…
Üstelik yalnız ve ekmek parasının peşinde,
Bin kilometrelik mesafede , mücadele verirken
Kır saçlarının her teli der gibiydi; yorgunum.

Buz gibi su verseydim keşke desem de!
Hasta olmasın diye
İstediği soğuk bir bardak su yerine
Verince normal suyu!
Hiç sesini çıkartmamasına rağmen, bakışları der gibiydi; neden?

Hararet nasıl olsa geçerdi
Ne alırdı yılların yorgunluğunu?
Sevdiceği ile diz dize, bir ağacın gölgesinde oturup,
Eskileri yad etmek, alır der gibiydi; duruşu…

Alın teriyle kazanmanın gurunu taşıyan bakışları.
Namerde muhtaç olmamanın onuruyla başı dik
Ve aktı, güneş yanığı alnı.

İnsan su misalidir, nereye akacağı bilinmez!
Gözlerimin önünden gitmeyen,
Yüzünü kaplayan yılların çizgileri,
Anlatıyordu; yaşama dair çok şeyi…

Kaç kişi bırakmıştı ardında, düşerken yolu gurbete
Kaç kişi; bu yaşta eline bakıyordu, kimbilir?

İbretle ve şefkat nazarıyla bakmaya,
Merhamet etmeye, edilmek kadar muhtaçtı insan…

Başka bir deryada gezinirken düşüncelerim,
Çok başka bir deryaya taşıdı bugün;
Ömrünü yüzünde taşıyan bir adam!

24 Haziran 2013