Yar…
Kelamın
Bir ahengi vardır
Kalbin tellerini titretecek
Kadar deruni ve iştiyaklıdır
Berzah ’tan kal eden feryattır,
Ruhuma temaşa eyleyen inşirahtır
Aklımı ve izanımı celbeden figandır,
Yaratılış hilkatine
Hasret tiren ne müthiş firkattir

Ey Yaratan,
Ve bizleri muhatap alan
En yakınımda bulunan
Ve beni bana bırakmayan
Rahmet sıfatıyla
Varlığımı kuşatan, hiç bir
Lahzada kalpten uzaklaşmayan
Seni nasıl daha ziyade anlarım,
El açar yakarırım, riyadan sakınır,
İhlâsla yıkanır ağlarım

Biliyorum,
Hakkıyla azmetmiyorum
Nedense hala bahanelere
Sığınmaktan sıkılmıyorum
Ve fakat bu hal üzere
Bulunmaktan bunalıyorum,
Seni anınca hayıflanıyorum
Zafiyetlerim ve hata yapmakta
Israr eden izanım
Ruhumu daraltıyor,
Kalbimi karartıyor

Ne vakit
Efendim aklıma gelse
Asla layık olmadığım hakikat
Yüzüme bir şamar gibi inse
Her zaman öldüğüm ve ruhumun
Çırpınışları halimi harap ederek inletse
Bir nebze olsun kalbim için
Çare değil, iradem için
Tercihler akli ve irfani olmadığı bilinse

İnsan olmak,
Kemaliyetle haktır
Her doğuşun bir ibret ve hakikate
Duçar eden sahnesi vardır
Aşk mecazi olmaktan uzaktır,
Nefs adına zaaftır, kalbi
İnşiraha ram ettiren ilhamdır
Sevdasıyla yanmak haktır,
Hak ve hakikatin sahibine adanmak
Ubudiyet nezdinde ihsandır

Arif ve derviş
Tevazuunun aynasıdır
Her türlü gösteriş
Ve nümayişten arî olan farktır
Ne kutbu cihan olmak için yanandır
Ve ne de kul köle
Yapmak için ağlayandır
Rabbine kul olmak sevdasında
Olan bir sabırdır, keramete
Bel bağlamayan firkati ihsandır

Mustafa Cilasun