Anlamadan içeriğini hayatın
Şaşırıp saptınız.
Kayda değer kaç zevk var diye sorsam
Donar kalırsınız.
Lutuf değil insanlaşmak

Niye ben
Benlik ki hissiz kör
Yaşamla gereksizce çarpışan.
Bilenleri dinlemiştim,
Şifreleri çözmüş kalbimle yaşıyorum ben

Körpe beyinleri adressiz bırakan
kahrolsun
İç ışıklarınızı söndürenler
Kahrolsun işte,bunalım var bu gidişte
Dönüş,siniş,susuş.
Kabule,sabıra dayanmak sonra
Fakat
Yaşanmışlıkların izlerinden yükselen sızı
Yıllarca dinmeyecek

Tanımadınız mı düşmanı,bireysellik hortlatan
Çeşitlilikle her an yüz yüze getirip
Her bir parçamızı kaptıran
Kararsız kılan,zorlaştıran seçimi.
Dört yanı uçurum
Asıl yalnızlık zirvesinde
Yön tüketen hain
Put perest özgürlüğü

Sorumluluğu sorun eden
Anaya anne dedirten yoldan
Huzursuz huzur evine götüren
Ne yası,
Ne de katmerli mutluluğu var
Uymayan uydurulan
Bir garip yaban
Özgürlük

Nede sınır yok ki
İlde,devlette
Gölde,denizde,okyanusta.
Belirlenmemiş mi sınırı ve gücü güneşin
Ekmek niye var,su niye
Ne varsa anlama yönelik değil mi

Suç ve günahtır anlama göre biçimlenmemek
Ey özgürlük
Anlamı tanımla sen önce
İnlemeyen ne var diye sordum
Çıt çıkmadı hiç bir zerreden

Az çeşitli kıt,kısır zevklere çabucak kanmak
Tekrarlarında boğulmak biraz biraz
Teknolojinin ve özgürlüğün hızına göre düzenlenmemiş ki hayat
Ey Mevlana
Söyleyebilirsen
Gel de yeni şeyler söyle
Eskimemişken eskiler

Bizcemizle yaşanmaz
Ne var ki bizim olan
Aracıyız
Var olanı okşayarak biçimlemek
Ya da bozmak gibi bir yetimiz var
O kadar

Yürüyelim şartlanmalarımızın üzerine
Akıl bilgiyi vurur
Atar gereksizini çöpe
Anlamak budur.
19 6 2013