SÖZ VERMİŞTİN
Çiçekler, kuşlar, ağaçlar!
Ne yaptı yüreğim sizlere?
Siz de vurdunuz beni
Acımı bildiğiniz hâlde...

Dünya kötülükten alsa da paye,
Hani herşeye rağmen iyi olmaktı gaye?
Kötülük yapmayacaktık başladığımız güne,
Sıçratmayacaktık kötülüğü bulunduğumuz yere...

Ve sen yüreğim...
Herkese inanmayacaktın hani,
Kandırmayacaktı bir kötülük seni,
Dert etmeyecektin yüreğini yakan şeyi?
Sen de kandırdın değil mi beni?
Sen de kandırdın değil mi kalbimi?

(Şunu paylaşmak istiyorum: ’’...Acımı bildiğiniz hâlde...’’ dedim ilk dörtlükte. Aslında ACI diye birşey yok. Allah’a çok şükür ki benim de derdim yok. Bu kelimeyi öylesine kullandım.)