0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1258
Okunma
Berlin duvarı gibi,
Herkes bir parça alıp götürmüş senden.
Şimdi ne duvarsın,
Ne de Berlin’desin.
Vitrinin birinde bir yarın,
Bir parça da kalbimdesin.
Nerede kaldı duvarlığın şimdi?
Savrulmuş dört bir yana,
Bir süs yapılmış parçaların,
Sadece göze hitap ederken,
Ne kadar yıkılmaz olabilirsin ki?
Ey sevgili!
Değersiz bir taştan ibaretiz şimdi;
Karadeniz sularında sektirilen.
