Küçücük bir çocuktum önceleri
Evdekiler bir bir faklı yerlere giderken
Hep sen vardın yanımda…
Kimi okumaya şehir dışına gitti
Kimi evlenip yuvadan uçtu kuş misali…
Ama sen hep yanımdaydın
Sen hep vardın hayatımda…
Arkadaşlar edindim zamanla
Fakat güvenemedim hiçbirine
Senin kadar
Çok insan gördüm
Dostum dedikten sonra arkamdan vuran
Ya da sadece dost geçinen dostluğun ne olduğunu bilmeden…
Hiçbiri senin tırnağın etmedi
Edemezdi de zaten…

Günlerce ağladım omzunda
“Benim niye hiç arkadaşım yok,
Kimse beni neden sevmiyor” diye
Sen hep beni teselli ettin
“Olur be güzelim
Daha çok küçüksün” dedin…
Büyüdüm lise çağlarına geldim
Ve aşkı tattım ilk kez
Aynı zamanda acıyı yaşadım en şiddetli şekilde
Bunu sana hiç anlatmadım
Ama sen gözlerimden anladın hep
Kaç gece gözyaşlarımla ıslattım eteğini
Kucağında uyudum güneş ilk ışınlarını gösterinceye kadar…

Artık çok şey değişti hayatımda
Dostlarım var her şeyden önemlisi
Ve yepyeni bir sevdam var ablam
Bilmese de onu nasıl sevdiğimi
Yastığımı gözyaşı yağmuruna tuttuğumu hasretiyle
Bir sevdam var ablam içimde…
İçimde büyütüyorum sevgimi
Tohumlarını ektim yüreğimin en nadide köşesine
Ve gözyaşlarımla suluyorum onu her gece…
Büyüdü, büyüdü içime sığmaz oldu
Bazen korkuyorum yüreğimden taşmasından
Korkuyorum ablam beni terk etmesinden
Tıpkı senin gibi…

Evet ablam tıpkı senin gibi
Sen şimdi gidiyorsun beni bırakıp
Dünya evine giriyorsun
Sen de yuvadan uçuyorsun
Kardeşinin yerin dibine geçtiği bu günlerde…
Ben karalar bağlarken senin gidişinle,
Sen bembeyaz gelinliğinin provasını yapıyorsun
Ağlamaya bahane arayan gözlerimin önünde…

Ama sana belli edemem acımı
İlk defa gözyaşlarımı gizliyorum senden
Üzülme, beni terk ediyorsun diye
Artık dostlarım var benim
Hem de içimde yaşattığım bir sevdam var
Üzülme ablam benim için
Ben üzülüyorum ikimiz için yeterince…

Kolumda, yanımdan asla ayırmaya cesaret edemediğim
Doğum günümde senin hediye ettiğin saatim varken
Kitaplarımın içinde en beğendiğimi bana sen almışken
Hatta en sevdiğim bebeğimi bile sen vermişken bana
Üzülme ablam benim için
Ben üzülüyorum ikimiz için yeterince

Ve asla beni terk ettiğini düşünme
Çünkü
Sen hep vardın yanımda
Ve hep vardın hayatımda
Ve ölünceye dek olacaksın yaşamımda…


18 / 12 / 2007
(gururumu ayaklar altına almadan tam bir gün önce)