Fay hattı gibi örülmüş bütün bedenim
En hafif artçı sarsıntıda yıkılır küllenirim
Toz olur kaplar semayı dertlerim, çilelerim
Bende bir kulum, elbette yaşamak isterim

Nakış nakış örülmüş tarihi eser gibiyim
Nakkaş meçhul, etiketsiz vitrin deyim
Ne bakan var, nede soran ben kimim?
Bende bir kulum, olmalı bir değerim

Bedenimin her yerinden akar kanım
Lakin yere düşmez kan, erir canım
Söyleyemem bir söz, sahte yalanım
Bende bir kulum, lakin yoktur anlayanım

Sessizce dalga bekleyen sahildeki kumsalım
Kopar fırtına, yükselir dalga, ermez aklım
Ala bora oldu kalbim, ne ola benim halım
Bende bir kulum, lakin yoktur tutunacak dalım

Yüreğim yangın yeridir, yoktur söndürenim
Ey dost uzaklaş, kor ateş yarimdir benim
Söyletmem bir tek kötü söz, o yangın benim
Bende bir kulum,yansam da yakanı severim

Yıldırımlar çakar, lakin akmaz gözümden yaş
Gelen vurdu, giden vurdu oldum işlenmiş taş
Ne dostum, ne sevenim var hepsi kaldırmış baş
Bende bir kulum,lakin eriyorum yavaaş yavaş

Yaz gelmiş açar olmuş güller, sümbüller
Mutluluk şarkısı söyler olmuş bülbüller
Ben ise hala kış tayım, hala ses sizdeyim
Bende bir kulum, lakin çıkmaz meçhul deyim

Bende Allah’ın yarattığı kalpli bir kulum
Hakkımdır sevmek,ölüm olsa da sonum
Uzanamam, kederle bağlıdır elim kolum
Bende bir kulum, geçmeli mutluluktan yolum