30
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
3690
Okunma

Bir varmış bir yokmuş diye başlardı ya masallar,
Varlığına alışmıştım alışmasına da,
Yokluğunu kabullenmek zor oldu.
Gidişin kadar soğuktu ellerim,
Yüz sürmedi saçlarıma aynalar,
Terlerdi hep gözlerim,
Gülüşlerini asardım boş kalmış çerçevelere.
Kaç kere ağladı gece ,
Kaç kere yağdı gözlerime,
Hep en çok haykıranın yanına koşarlar ya
Kim bilir ki,
En çok sessizliğin canı yandığını.
Noktayı koymak ne kadar zor olsa da
En çok,
Tamamlanmamış,cümleler yakardı
Beyaz sayfalarımı...
Af edilmeyi bekleyen yüreğinde,
Vicdan sehpasında,
Dar ağacına sürükleniyorsun belki...
Oysa,
Sana verdiğim değerin ucunu sivriltip,
Tam da sol yanımdan vurmuşdun beni.
Gül kurusu vedanı da al!
Açtığın yaraya yapışmaz bil ki.
Yüreğimde çalıp duran nağmeyle,
Kaderin oynama zamanı şimdi.
BAHARGÜLLERİ
5.0
100% (29)