Bilirim ben kendimi, kimse tarif etmesin;
Beni bana tarife kelimeler yetişmez.
Doğru bilir, söylerim; kimse tahrif etmesin!
Eleştiren var diye eteklerim tutuşmaz!
Gölgesi yok ömrümde hüzünlerin, elemin.
Tükenmez hiç umudum; rehberimdir el-Emîn!.

El etek öpmedim hiç; yalakalık ne, bilmem.
Kulluğumu bilirim; inkâr, bana yakışmaz.
Dobra dobra konuşur; kul önünde eğilmem.
Hâlık’ını bilenler, edeplidir; kakışmaz.
“Riyâsız ömür” diye direndim ben, emînim.
Bendeyim Hakk, Resul’e, budur benim yemînim.

Yâ Muhammed Mustafa! Duy bu âciz bendeni.
Muvafık imanımız başkasıyla çakışmaz.
Şefaat eyle n’olur; yıkma gönül bendini.
Münkirden gayrisiyle mü’mîn olan çatışmaz.
“Ben” dedim ya… ben kimim? Hakk’a koşup gelenim!
Vatan, bayrak, din için.. şehîdliği bilenim!

Sübhânallah, imdâd kıl! Senden geldim… dönerim..
Toprak idim, kul ettin; kulluğundan ayırma!
Türlü âmâl içinde bir yanar bir sönerim.
Tekebbürden ırak et, tenezzülden sıyırma!
Beni bana bırakma makberim nefsim benim
Kulluğuna talibim… Lûtfet Ekberim, Rabbim!



muhacir bozkurt
Mustafa KÜTÜKCÜ
12.06.2013 – DENİZLİ.