6
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1793
Okunma
kendi içinden çıkıp
karşısına geçtiğinde kendinin
tuhaf bir karmaşaya karışır zaman
amansız bir telaşa kurban edilmeden ruhun
ve çıkmadan ayyuka kendini bilmez kuşkular
bir tokat asılmak geçer içinden
kendine
kendinden geçmek
an meselesi
başka bir suretle gelir dikilir karşına
muhalif hüzün
söylediklerin
söyleyemediklerinin yarısı
ve aklından geçenleri
geçiremez satıra parmakların
yerli yerine oturttuğun her şeyin
su sızar altına
yosun bağlar aklın
ister istemez buz tutar haziran
’hiç bir ses yarmıyor yar’in sessizliğini
ve kelimeler
bir bir infilak ediyor ellerimde’’
5.0
100% (12)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz