"Mevlid" emminin oğlu namı diğer “Gödeş”,
“Gasavanda” bulunmaz Harfilli’de ona eş…

Yaz kış “seyile” inmez Harfilli’de oturur,
Geçimini kışın çobanlıkta,yazın salatalıkta bulur…

Kimseye zarar vermez köylü onu severdi,
Anlatırlar, “bir oturuşta on altı sıkma yerdi.”

Bir gün babası on kangal sucuk alır,
“Bunu eve götürün yoksa ananız aç kalır.”

Osman yola çıkar sucuk poşetini alarak,
“Kekburun’a" varır sucukları koklayarak.

Hava kararmıştır,midesi artık zil çalar.
Sucuğun bir kangalını soymadan mideye atar.

Yedikçe sucukları Osman’ım alır haz,
Eve vardığında kalır bir kangaldan az.

Annesi: “Baban sucuk gönderecekti ne oldu?
"Ana hepsini yemişim “garnım” bir hal oldu."

“A oğlum bir tane bari bıraksaydın anana
Yiye yiye dönmüşsün bak bizim kara bidona."

Muhterem eritemez yediği sucukları
Sabaha dek tur atar , giyinip gocukları.

Sonunda mide iflas eder ,tutar onu "zerleğen"
Ayırmaz yanından her dem koca bir leğen.

Yüreği incecik , kendisi ise kocaman,
Harfilli köyü eşrafı,emmoğlu “Gödeş Osman"

“Gödeşim” unutamadım seni ,gönüldesin ,dildesin
Gideli bir yıl oluyor Rabb’im rahmet eylesin..(Amin)

Yusuf TEZCAN