Mevsimlerden yaz ,temmuzun yirmisi,
Fahri geldi elinde tüfek onlarca mermisi.

Dedi “emmi” bu gece tavşan vuralım,
Toroslar’da tavşanın kökünü kurutalım.

Bindik Hacı,Fahri,Çavuş benim ladaya,
Çıktık hevesle yola tavşanları vurmaya.

Veyselli’den aldık arabaya epey gaz,
Diledik herkes alsın bu avdan sonsuz haz.

Az gittik uz gittik vardık Tolaz’a
Fahri projektör tutar kenardaki moloza

Az daha gidince ulaştık Evdilek’in kaşına,
Fahri çıktı elinde ışıkla arabanın başına.

Tarıyor sağı solu bir tavşan bulmak için,
Avcılar her an tetikte avı vurmak için.

O esnada karşıda iki göz parladı,
“Çavuş” tüfek elde arabadan atladı.

“Durun , sakın ha buna tüfek atmayın !
Ben bunu yakalarım ,boşa fişek yoymayın!”

Elde tüfek hışımla düştü tavşanın peşine
Akıl erdiremedik biz “Çavuş’un” bu işine.

Tavşan bu durur mu olduğu yerde?
Ardına düştü bizimki ,avcılık var ya serde.

Tavşan aştı “koyağı” ulaştı bir tepeye
“Çavuş” peşinde elindeki fenerle.

Hacı dedi: “Nereye , tavşanı mı tutacaksın?
Karanlıkta düşüp bir yerini kıracaksın!”

Tam o esnada bizimki yere düştü
O,toprakla toprak onla öpüştü.

“Beleşti yere” yerden kalktı hayli toz,
Vermişti bizimki o düşüşte süper bir poz.

Gidip kaldırdık hep birlikte onu yerden
Su gibi olmuştu üzeri koşarken terden.

Yüzü gözü toz içinde , dizinden akar kan:
“Düşmeseydim tutardım , kurtulamazdı hayvan.”

Girdik koluna güç bela bindirdik arabaya
Başladı "usta avcılar" Çavuş ile alaya.

“O tavşan dua etsin takıldığım o taşa
Kulağından yakalardım ben onu koşa koşa.”

“Ulan” düşmesem ben onu kesin tutardım,
Etini de yarın pilavlı aşa katardım .

Kaçan tavşan bir sıpadan daha büyüktü,
İyi ki tutamadı yoksa bize ağır yüktü.

Benim “gara” lada o tavşanı taşımazdı
O yük ile bu araç Ekizce’yi aşamazdı.

Çavuş dedi :“Kimse duymasın bu olayı
Yoksa dalga geçer bu milletin alayı.”

Dedik tamam çıkar mı sır bizden hiç(!)
Çok yoruldun al , bir bardak su iç.

Bu av faslında o gece çok güldük
Başka av bulamadan eve geri döndük.

Sabah saatin beşinde yatağa ancak yattık,
Bizim “Çavuş” sayesinde bir yıllık stres attık.

Yusuf TEZCAN
emmi: Amca
yoymak: boşa harcamak, ziyan olmak
koyak:küçük vadi