Kelime zoruyladır hecelerin nöbeti;
Bir noktayla başlarken cümlenin akibeti…
Hangi akşam üstüydü hangi gece yarısı;
Dudağımla sevişti küflü hasret sarısı…

Kadehlerin gitgide ağırlaşır yükleri;
Bu yüzden saf tutuyor mahzenin büyükleri…
İçmek için mazeret iki derin okyanus;
Hep gözyaşı döküyor eşi kaybolan yunus…

Gecenin zil-zurnası kör-kütüğü benim ben;
Yıllar yılı ağladım bir gamzene mahsuben…
Halimden anlamayan şarkıları dinledim;
Geçti bahar geçti yaz için için inledim…

Zor değildi her sabah aynı yerde beklemek;
Kimi gün diz çökerek kimi gün emeklemek…
Koptu sabır zincirim gözyaşıyla bağladım;
Sırf sen gül diyerek ömür boyu ağladım…

Kays oldum çöle düştüm kıymetim bilinmedi;
Yalandan bile olsa gözyaşım silinmedi…
Ondandır kadehlerin bana böyle gülmesi;
Ondandır bahtiyarın ağır-aksak gelmesi…

O yüzden peşimsıra göldemden ürküyorum;
Geceler dostum amma güneşten korkuyorum…
Bu akşam son yudum da mezarımız kazılsın;
İşlediğin cinayet, hamiline yazılsın…

Ali ALTINLI – 10/06/2013
Saat:22:33