"o kendini biliyora....aşk doğumu güncesine ithaf"


hayrettin taylan


sevmenin tutku ağlarına ,gün yüzünden yüzyıllar eklendi
bilmenin utkun çağlarına, aşk dilinden seviler eklendi
gelmenin tutkun gelinliğine, senden, benden beyazlar eklendi
birlikteliğin dilinden, ömrün sonsuzluk yüklemi eklendi
artık, seninle bugün doğmuş bebek gibi aşkın salıncağındayız
artık, seninle birbirimizi sevmeyi büyüten aşkın büyüteciyiz


demli bir süreyim yüzünden sureler okunurken
fecirli bir hücreyim, gönlünden nurlar yansırken
sabırlı bir yar’yüzüyüm , içinden sevda lavlarım fışkırırken
yarınlı bir aşk kavıyım, ömrün şule şule oyalanırken yüreğimde

senli anların resim sergisi vardı hayalimin diz boyunda
Suskun esişlerin gelinliğine sarılmıştı umudum
düşünüşlerin yazına hasılat oluyordu yarınların yar dili
manalardan , anaların duasına geçiyordu aşktan geçişimiz
sözler kadar yakın, aşklar kadar akın buluşma köprüsüyüz
cümlelerin kuyusundan çıkan mana yusuyum
yırtık gönül gömleğimi ütüleyen züleyha simgesisin
artık seninle başlar hayatın seyri
artık seninle başlar seyrin hayrı
artık seninle başlar hayret tini




kavuşmayı tetikleyen gizli bir iksir gibiydi kalakalışın
paylaşmayı yamalayan sırlı bir yarın gibiydi benle akışın
bir sevi şöleni kurulurken düşler kıtasında
sevimli bir penguen yavrusu gibi salınıyordu kucağındaki imge

seni annelik öykülerinde emziren hayalin aynası kılıyordu merhametim
beni babalık masallarında uçuran gerçeğin gün’eş ışınıydı nezaketin
kutsal bir yazgıydı, içsel bir sonsuzluktu, bizli bir ömürdü yürekten
suyun bilmecesiydi maviler yeşil gözlerine tümlenirken
algının bulmacısıydı soldan sağa yazılmış özümüzden
ağlayışların dirhemiydi uzakları yakınlığına yar kılan

Sözsüzlüğün nakaratları yıkanırdı sensizliğin denizinde
İçsel bohemlerin imgeleri dillenirdi sensizliğin fecrinden
Fildişi kulemde belirirdi gönlümdeki inciler


seni sevmek, kendimle tanışma yanılsamasının kentiydi
seni beklemek, kendime ders verdiğim Yakup okuluydu
özlemler süpürdüm, umutsuz vakalar bağrından
içimdeki çocukla bugün yine doğduk senin doğduğun güne
içimizdeki bitmeyen sevgiyle bekledik seni, ömrünün en tez yerinde
nice yıllara yol olduğun sevi yolculuğumun ceylanıydın
yemyeşil gözlerinin ormanında seni seven mazmun bir aslandım