hayrettin taylan



seni gördüğüm gün bütün kıpırtılarımın sahibi gibi salındın yüreğimde
bir bakışın bir ömrün güneşi gibi aydınlattı karanlık yalnızlığımı
kilit üstüne kilit ,aşk üstüne aşk, ben üstüne ben kattın
seni gördüm ,zaman durdu,özlediğim her şey gibi sen aktın


ilk kez sen dokundun yürek sızılarıma
ilk kez sen soydun aziz sularımın köpüklerini

bu devirde böyle bir güzeli tanımak, onu yaşamak, onla yaşlanmayı hayal etmek sığmıyordu yere göğe.

mucitler gibi onun ruhuna akan icatlarım vardı
sen mecnun gibisin dedi
sevmeye başladım sevmekten de öte duygularla…
sen çöl gibisin, bütün kumlar sevginin öztürkçesi
sevmeye başladım bütün suların azizi cümle dervişi olarak
yunus oldum, sular , aşklar ülkesinden berraklarımla




ilk acıların son baharında yaprak yaprak döküldün ömrüme
şimdi gidenlerin halayındasın
seni görmediğim günlerin hamalıyım.
görülmemişliği taşıyorum, yüküm yar, hükmüm sevdam…

-yeni bir mevsim yazdım sözlerimle.bu söz mevsimin sahibesi sensin.
bu kader iklimimin sözcük içi sensin.
manalardan ,aşklara, aşklardan , istendiklere tümleniyoruz.
-bülbüllerin velvelesi gülünde.gülünün kokusu bülbülün yürek sığıntısına.
ulaşmak bir ulaşım kadar künyesini seriyor.
-sana varmanın fanusu kırık.
gözlerinin yeşilinden muhabbetler biriktirdim.
sözlerinin his defterinden kendime sisler kapattım.
-bazen değil, her dem hüzünlü sisler gibi içsellerimi örtüyorsun
yar’yüzümü kapatıyorsun can kırıklarınla

severken gökkuşağının en sıcak rengi değimliydi kırmızı ,
şimdi hüzünlerim kara bahtımda o kadar kara…
sana tutkun değil miydi şu gönül , şu akan damlalar
hep özlenmek kalacaksa kalsın, bu benim sevdam
şimdi kayıp şehir gibiyim , varlığınla yokluğunda sahnem
şimdi unutulmayacak sözler gibi sensizliğin başrolündeyim
kendimle tanışma okulunda seni okuyor bütün sızılı sözlerim



dil dil hayal kırıklığı savruluyor sözsüz tümceler kitabımda
mısraların içinde yanıyor sevda sularım
aşkların ortasında unutuluyor senli sevdam
gelecek bahara teslim ediliyor kavuşmanın kanadı
sevilecek yüreğe teslim ediliyor ayrılmanın göğü
bilenecek anlara gömülüyorum burada

ruhumun en çetrefilli sokaklarında çekimleniyor bütün eylemler
anlamını yitirmiş bütün m’analarda ağlıyor sevda bebeğim
iğne atsan yere düşmeyen acılarımla sensizliğin aşk sokağındayım
sol yanımda yeşil gözlerinin ışığı
başka aşka durmak için kırmızı yanıyor
bugün seni unuttuğum ilk gün
bugün kendimle tanıştım sevgilim
seni sordu onca sevgi arasında
nerdeydi yüreğinde bin yara açan son leyla
nerdeydi ömründe kitaplar yırtan manalar bilgesi
nerdeydi beklemenin bütün varyantlarında seni eriten
paramparça sensizlik var şimdi dudak uçlarımın ucunda


bir umut deniz feneri var aşka karışan damlalarımızın arasında
bir gün gelişine kendini esir etmiş vaveyla ermişliğim sonundayım
yarım kalan bir hikayenin yarim sonuyum
ayrı yollara nakışlandı karakter kumaşımız
kader bu ya…
serseri yarınlar sundu , sevmeler , ayrılıklar kaosunda
yüreğimde hep kırmızı gülle yaşarım yıllarca
yaşamak buysa
sensiz her şeye sızarım sular yerine
ayrı akşamların ay yüzü olurum yüzen güleç yüzünle
ayrı sabahların sıcak uyanışı olurum gün’eşim yerine
yaşamak buysa


sol yanımda yeşil gözlerinin ışığı
başka aşka durmak için kırmızı yanıyor
ve bütün ben’lerim duruyor
bugün seni unuttuğum ilk gün
bugün onu sevdiğim ilk gün