Ez parmaklarınla hayatı kapa gözlerini
Neredesin? neredesin diye soruyorlar sana
Üzüm bağları, bulutlar, şelale, kızgın çöl...
Hepsi senin istediğin yere git
Var mı sana engel ? yok!..
Aç gözlerini; hayır hayır istersen açma!
Biraz daha kal orada
Geçmiş neslini görmek ister misin
Neneler dedeler?
Ağır ağır yaklaşıyorlar yanına
Çok kalabalıklar, tanıyor musun onları?
Yalnızca ninen ve deden, bu kadar mı!
Oysa hepiniz bir siniz , biriniz bir diğerinden
Şu ağlayan kadını görüyor musun, annen olmalı
Ama neden ağlıyor, seni gördüğüne sevinmeli oysa ki
sendeki azgın nefsi görüyor ey insan
Oradaki kini ve öfkeyi...
Kardeşlerine , ülkene verdiğin zararı
Ağlıyor işte, neden diye sorma
At içindeki kini ve öfkeyi, sev kardeşlerini
Onların hatalarını ikaz ederek düzeltmeğe çalış
Etrafı yakıp yıkarak değil.
Ey insan! sen de bir gün oraya gideceksin
Gerçek dünyaya , atalarının yanına
Onların yüzüne bakamayacağın işler yapma
Aç artık gözlerini, o yaşları da sil