Vuslatın şafağında açılmış bir çiçektin
Seni riyayla boğup solduranlar utansın
Sen ki yalan bilmezdin, baştan sona gerçektin
Yüreğini hüzünle dolduranlar utansın

Herkes gibi koşardın düşlerinin peşinde
Yürek dolu pişerdin bir sevda ateşinde
Sığınmış , giz olmuştun bir yarenin düşünde
Düşlerini, doğmadan öldürenler utansın

Solgun güller toplanır arada gül yüzünde
İsyanlar şaha kalkar haklı haksız sözünde
Nice canlar rakseder, aşk can bulur gözünde
Olur olmaz düşlere daldıranlar utansın

Ağzı olan konuşmuş hem de hiç zorlanmadan
Yaşanası olamaz hiçbir aşk korlanmadan
Vuslatına ermeden, gül yüzün nurlanmadan
Yüreğini ayağa kaldıranlar utansın

Dert gelmiş üst üstüne, yüreğin dolmuş yara
Umutlar ertelenmiş zaten başka bahara
Gözyaşın oluk oluk,bahtın karadan kara
Utanıp, arlanmadan saldıranlar utansın

Sen ki yıllar boyunca acılara doymuşsun
Bütün olup biteni kaderinden saymışsın
Sevdanı yüreğinde baş köşeye koymuşsun
Düşmanlarını sana, güldürenler utansın

İhanet kisvesini giymiş hep birileri
Ölenler ölüp gitmiş sırtlanıp dirileri
Sana hep çok görülmüş mutluluk perileri
Mutlulukları senden, çaldıranlar utansın

Haydi davran yüreğim denizler seni bekler
Saya yarenlik etsin tüm dualar, melekler
Kabul olsun dilerim sana ait dilekler
Seni, seviyor diye çıldıranlar utansın

Senin de bir Dosteli’n, vardır darı dünyada
Erişilmezdir yerin koskocaman deryada
Kulak ver, iyi dinle bu çığlığa, feryada
Onca sözü dillerden sildirenler utansın