Kelâmın özeliyle, sen sevdamı yazarken
En güzel dizelerin altını çiziyorum
Uzattığım ellerim, sana doğru uzarken
Ben de sana şiirle methiye diziyorum

Gönül bahçen ne güzel, açmış petunya ve gül
O güllerin dalında, oldum şakıyan bülbül
En güzel şarkıları, söylemez mi şimdi dil
Sevda denen duygunun, sırrını çözüyorum

Öylesine mutluyum, evreni sarıyorum
Ey güzelim ben seni, sarıp sarmalıyorum
Del’eyleyen saçını, elimle tarıyorum
Saçlarına taç yapıp, çiçekle beziyorum

Şiirlerin dilini, anlamaz mı sanırsın
Ben şiirde bilgeyim, beni iyi tanırsın
Şu deli yüreğimde, hem sevda hem onursun
Senin bu sözlerinden, fettanlık seziyorum

Sevdam ağır mı geldi taşımak zor diyorsun
O çöllerin ahusu beni Mecnun’a sorsun
Sen ki; beni yakansın,volkansın,ateş,korsun
Gönül duvarlarından, hasreti kazıyorum

Gecenin yüzü aydır hani aratmaz yüzün
Gönlümde güneş sensin, aydınlığı gündüzün
Şafak vakitlerinde, seni sarmasın hüzün
Güzelliği imbikten, aşk ile süzüyorum

Tarumar olma n’olur, sevdamızın yelinde
Her zaman türkü olsun bu aşkımız dilinde
Engel, mani kalmasın, aşkımızın yolunda
Gidip sarmadım diye, kendime kızıyorum

Ata yurtları garip, Turan el’e gel diyor
Tanrı dağda, Hulin’de gelip gönlüm al diyor
İster Hazar’a, Nil’e, beni görüp dal diyor
Gönül kubbemde senle, Tuna’da geziyorum

Hele söyle Lüzumsuz, sadık mısın sözüne
Alışmışım sevdanın, baharına yazına
Hele şöyle bir dokun, garip dertli sazına
Oturup ta her gece, sevdamı yazıyorum

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ