Artık Aşk Şiiri Yazmayacağım


Verilmiş sözlerin mahkumu olup,
Aşka esir gezip tozmayacağım!
Kurusam kederden sararıp, solup;
Güzelim aklımı bozmayacağım...

Damlasa içime hep kanlı yaşlar!
Başlasa gönlümde bitmez telaşlar!
Parlatsa önümü hep hilal kaşlar;
Sevda yollarında gezmeyeceğim...

Kulak vermem artık hiç feryadına!
Özürler dilese sevda adına...
Yalvarıp, yakarsa da inadına;
Bağlanan dilimi çözmeyeceğim...

Her sefer koşturup peşine düşüp,
Mal bulmuş mağribi gibi üşüşüp...
Hep ahdimi bozup tekrar görüşüp;
Asla zikzaklar da çizmeyeceğim...

Ellerimi açıp yüce Allah’ a...
Bitmeden nefesim çıksam sabaha.
Yemin ediyorum dönüp bir daha;
Beyhude kendimi üzmeyeceğim...

Bu gam kasavete sanki ne gerek?
Dayanmıyor işte ne can, ne yürek...
Dilimde dolu ah, elimde kürek;
Kalbimde mezarlar kazmayacağım...

Kim ne derse desin aşk üzerine
Uğraşma gelmem hiç gülizarına...
Her sefer kanıp da ah ü zarına;
Artık aşk şiiri yazmayacağım!

Antalya-2013/6

TDK:

kasavet: üzüntü, tasa, kaygı, sıkıntı...
gülizar: gül yanaklı...
ah u zar: ah çekmek, ağlayıp inlemek.

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

İhtiyar zannetme bu cevval zatı
Üç yirmi tamamdır beş de mezatı
Gönlüm istese de böyle tezatı
Artık aşk şiiri yazmayacağım...................muhacir bozkurt