İçim nasıl yanıyor bilir misin sen hiç,
Gittiğinden beri dikiş tutmaz duygularıma
Senli günleri unutturacak bir nefes bile bulamayışıma
Ardından döktüğüm gözyaşlarına çare aramıyorum mu sandın?

Bitiyor mu sandın gidince
Ardına dönmeden nefes alabilirim mi sandın sen?
Bir kez olsun gözlerime bakmadan
Gelmeden,
Görmeden,
Gözlerine bakarak ağlama fırsatı dahi vermeden gittin...

Kör müydü gözlerin de görmedin?
Görmez misin hala kanayan yanımı.
Her gün seni aradığımı
Her gün resmine baktığımı
Her gün şiirlerini tek tek okuduğumu bilmezsin değil mi?

Çok şey mi diledim sanki
Seni,nefesini,gözlerini,,,,,
Çok şey mi istedim senden geriye

Ne zaman bitecek gözyaşlarım?
Ne zaman geleceksin bozmadan düzeni?
Sen ne zaman vicdanını susturmayı başardın da ben yanıyorum böyle gece gündüz?

İnanamıyorum mutluluğuna,sevgine
Sahi, aldın mı bebeğini kucağına
Öyle bir his var sanki içimde
Sana yazdırmayan bir minik var gibi dünyanda...

Unuttun mu sahiden
Hiç mi uğramazsın semtime,sokağıma,düşlerime bile mi?


O küçük kız büyüdü be sevgili
O büyüdü de bir sen büyütemedin yüreğindekini
Bir sen anlayamadın o küçük kızın büyük yüreğini
Bir sen bakamadın sana hasret gözlerine derinden

Bir gün çok geç olmadan GEL!




(Beni her duyduğumda ağlatan ,bu çiçeklere yazılmış şarkı ile gel)