Bu bir ayrılığın hikayesiydi,
Sessiz ve gözyaşlarıyla biten bir ayrılığın...
Vedaları acıklı,
Kelimeleri yarım,
Ve belki de severek biten bir hikaye...
Gözlere hükmedemeyen bir hikaye...
Oysa ne güzeldi herşey.
Seninle birlikteyken ne anlamlıydı nefeslerim.
Sen baharım olmuştun benim, kışa adım atarken.
O güzel gözlerin aydınlatıyordu yolumu.
Sen,yolum olmuştun benim her gün gidip geldiğim,
Her gün evden çıkarken ortak olmuştun,yoldaşımdın...
Gün boyu gözlerim olmuştun,baktığım her yerde ısrarla seni görürken...
Duyduğum tüm kokuların adı olmuştun,sen kokuyordu herşey.
Çünkü seni sindirmiştim herşeye,kendime de...
Ben herşeye koymuştum seni,herşeye...
En çok da yüreğime işlemiştim.
Bunun için bu kadar yandı canım yokluğunda.
Sen en büyük sevdam ve sensizlik en büyük korkumdu.
Bunu yaşamak istemedim hiç.
Seni ömrüme kazımıştım.
Tüm bildiklerim unutmuştum seninle...
Kendimi bile...
Şimdi bir enkaz gibiyim sensizlikte.
Günlerin geçeceğine ihtimal bile veremezken,
Bak sensiz bir ay geçti gitti neredeyse...
Böylesine bir acı yokmuş ömrümde...
Ben bilmemişim acı nedir diye,hissetmemişim senden önce...
Nefeslerim yarım kalmamıştı hiç.
Hiç acıyı bu kadar derinden hissetmemiştim.
Mutluluk diye bir maske takılırmış gidenlerin ardından.
Herkese yalan söylesen de,inandırsan da çevrendekileri,
Başını her gece yastığa koyduğunda ve biraz yalnız kaldığında,
Kendiliğinden düşüverirmiş o maske birdenbire.
Bir anda kendini buluverirmişsin o sessiz odalarda.
Bir elinde kalem,bir elinde kağıt başlarmışsın yazmaya.
Gücün bir kaleme bir de gözlerine yetermiş o dakikalarda.
İçin kan ağlarmış da gören olmazmış yaranı...
Kimseye anlatamayacağın bir boşlukta kalırmışsın.
Yanar,yıkılır,kahrolurmuşsun ama bilen olmazmış halini.
Bu herşeyden farklıymış.
Yürekteki yara iyileşmek bilmezmiş.
Kim bilir daha kaç mevsim kanar böyle.
Kaç geceler yağmur olur üzerime benimle birikte.
Şimdi bilmezsin halimi,göremezsin yüreğimi...
Ama inan ki kalbimdesin sevdiğim.
Sen özelimdin benim,değerlimdin,
Bir ömür öyle kalacak bir sevdasın sen bende.
Seni nasıl özledi yüreğim bilsen..............
Gözlerim sana nasıl hasret...
Ama anlamadın sevgimi,
Sevgime güvenemedin,
Seni ne çok sevdiğimi,
Uğrunda neleri göze alabileceğimi bilmedin,bilemedin....
Sen ömrümdün...
Sen nefeslerimdin,
Sen hayatımdın,
Sen EŞİMdin bir ömür beraber olacağım,
Bir ömür hayatı paylaşacağım eşimdin....
Senden sonra dinleyemez oldum şarkımızı ve seninle birlikte gelen tüm şarkıları...
Attığım her adımda varsın sen.
Benimle olmaya devam eden tek şey sevdam...
Sadece sen gittin benden ve ben senden...
Giden sevgim değildir...
Bir ömrü paylaşmaya hazır olduğum sevdam,
Aynı bardakta yudumladığımız çayı,
Aynı poğaçayı ısırdığımız dükkanımızı unutmadım...
Beni okula göndermeden önce demlemiştin yeşil çayı,
Ve alıp gelmiştin sıcak poğaçaları....
Sonra birakmıştın her zamanki gibi okula...
Öğleni sabırsızlıkla beklemiştik ikimiz de...
Sabrımız sevgiye dönüştüğünde anlamıştık zamanın kahredici yalnızlığını...
Seninle geçirdiğim tüm saniyeler için binlerce şükür var dualarımda....
Rabbim ayırmasın sevdandan...
Ben bitsem de sende,rabbim eksik etmesin seni benden bir ömür...
Hep ol yüreğimde,
Gözlerimde,
Nefeslerimde,
Gözyaşlarımda,
Adımlarımda,
Yollarımda ve sana gelen tüm yollarda...
Hoşçakal sevdiğim...
Gözyaşlarıyla uğurladığım yollar cennet olsun sana ve ömrüne...