Ruhum bedenimi dünya üzerinde sallandırırken,
Sözcükler boğazımda düğüm düğüm kaldı.
Yüreğimde bir yerimin olmasını beklerken,
Yaka paça atıldığım zindanlarda kayboluyorum…

Rüyadan uyanırcasına silkelenip kendime geldim,
Fırtınada dalgalanan gemiler gibiyim.
Sanki hafızam boşaldı, yeni doğmuş bebek misali,
İçimdeki beni aramaya koyuldum…

Dağlar kadar acı ve ızdırapla dolaşmaya başladım,
Seninle yaşadıklarımı kapatmanın arifesinde.
İhanetinin kölelik zincirini boynuma taktım
Kurtarıcılık payesini sabırla bekliyorum…

Aşk bahçesinde, kendini savuran pervaneler gibi,
Bakmaktan imtina eden gözlerin değildi.
Duvarların sessizliği ile baş başa kalırken ben,
Bedenimin hiçbir hücresine laf geçiremez oldum…

İçimde gözyaşlarımın tuzuyla birikmiş dağlar,
Yüreğimde hasret yumağının yükleri.
Akıbetim ya nefes, ya nefessizlik,
Sensiz olmayı bir türlü beceremiyorum…

Fatma Avcı