6
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
2092
Okunma

Truva göknarının gölgesinde dua eden bilgeyim.
Ömrü -bir günde solan bir kelebek- gibiyim
Kah yayasıyım gönül yolunun,
Kırlangıç kanadına sığınmış bir kelebek misali…
Kah uçanım kelebekler vadisine özgürce…
Umutsuzluğun sızısı topuklarımda,
İda yedi renk eteğini toplamak üzere
Ardımdaki güne kırgınım
Bu nasıl bir hüzün cangılıdır ki,
Ulaşamıyorum bir türlü; kendime de sana da…
Gönlümün kıyılarına deniz yıldızları vurmuş,
Kıpır kıpır can çekişmekte;
Kimbilir hangi gönül duvarını,
İyot kokusuyla süsleyecek.
İdanın serin ayazıyla toparlanıyorum
Altınkum’un denize uzanan dalgakıran üzerinde
O öksüz bırakılan çocuk var ya, işte o bendim
Ve ufka değiyor sebepsiz gözlerim…
Emine pişiren/2013
5.0
100% (10)