uyuyamıyorum geceleri
neden bilmiyorum
seni bekiyorum hala ’o’ pencerede
ne amaçla ?
ne yapıyorum ben ..

uyuyamıyorum
seni düşünüyorum her an da
çıkaramıyorum aklımdan
ne acılar çektirmişim sana !
her sözünde kahroluyorum
kendimden daha da nefret ediyorum
’ben böyle biri değilim
seni üzmek istemedim
unutman için yaptım ’
diyerek sana anlatmak istiyorum her şeyi bir bir .
senden nefret etmiyorum
etmedim hiç
ama dedim öyle görünürsem hani
unutursun belki .
bu kadar sevdiğini bilmiyordum ki ..
kaç sene olmuş
dile kolay gün değil ay değil sene !
beni affet
hayatında bir an bile mutsuz olmana sebep olduğum için
bir gece bile uykunu kaçırdıysam
üzdüysem seni
hele ağladıysan !
beni affet
ben affetmiyorum kendimi
hiç istemeden babama benzemişim demekki

bu gece birkaç şiir okudum
sen dilinden yazılmışcasına baana hitap ediyordu sanki
’acımasız’ diyordu şair sevdiği için
sende benim hakkımda öyle mi düşünüyorsun acaba
’sevmiyorum’ demişti bir dizesinde
sende beni unuttun mu

beni affet
bu gecenin karanlığında
pişmanlıklarla otururken
tek yapabildiğim buraya yazmak hislerimi.
bilmesende olur
canın sağolsun ..
ama inan yüzüm yok karşına çıkmaya
hele bakışlarına dayanamam
yığılırım kollarına
of ! ne diyorum ben !
gece vakti gene gitti aklım
sana tek diyeceğim
beni affet
sana güzel bir gün yaşatamadım
yüzünü bir kez olsun güldüremedim
senelerdik tek kelime bile konuşmadık !
vay anasını ..

sen benden bi haber mışıl mışıl uyuyorsundur şimdi yatağında
gözlerine nazar değmesin
beni affet