0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
862
Okunma
Yarınlarda gülse ya yüzümüze,
Her gece vuran dolunay gibi penceremize,
Parıldasa da bir umut;
Ümit ile bakabilsek kapkara geleceğimize,
Işık olsa ya, yarınlar,
Bir güne de endişesiz uyansak,
Tertemiz bakabilsek keşke; önümüze.
Bu kadar karamsarlık fazla mı hiç bilemedim,
Amaç yokken, gidecek yer yokken;
Gidilecek yerlerin yolları kesilmişken,
Hissiyat olgusunun önüne maddiyat yığılmışken,
Ve her güne, ölümü dileyerek veda ederken,
Bilemiyorum bundan sonrasını;
Zincir mi vurulur dilimize,
Görmeyelim diye dolunayı; duvar mı örülür penceremize,
Aydınlığa doyamamışlar istedi diye;
Karanlık makul mü görülür gözlerimize,
Kovuluruz ya buralardan; pılı pırtı toplayıp giderken;
Sallamayalım diye,
İpler mi sarılır ellerimize.
