Dört bin kişilik, tek yüreksiz ordu
Talut’un yoluna eremedi
Üçyüzondört kişi kalır da
Haykırır Calut’a gök sesi
Dank eder zalimin kafasına
Kul Davut’un
Attığı sapan taşı

Gidişine güzel atılan
Irmak taşı
İş işten geçince
Bir zalime ölüm yazar

Kaf dağı bilinmezine
Umut taşıyarak
Kanatlanır otuz simurg
Uçarken umutşiken vadilerde
Kırılır kanatları kan-revan
Sayısız badirelerden geçip
Varır hedefine tek simurg
Şimurg: otuz kuş anlamına geldiğini bilmeden
Dank eder kafasına
Çokluğun önemsizliği

O en sevgilinin
Her cenahından çıkar dolunay
Bedr’in isimli kahramanları
Tutunur gönül gönüle üçyüzondört nefer ile
‘ Ne er dileme’
Kurtarır kureyş’i
Ne de böbürlenen sefihliği

Özlenen mehdi
O yar’ ı güzin gelir, üçyüzondört baş ile
Ne tağut kalır ne süfyan
Ne kötülük ne isyan
Beklenirken aydınlık günler
Bahar gülümser
Gönül nefesiyle

24.05.2013