4
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1122
Okunma
yine
kayboluyorum
gecenin anlamsız sessizliğinin içinde
sırtlıyorum avuntularımı
savruluyorum benliğimin hükmünce
düşüyorum
düz kelimelerin izafi gibi
ruhumun yetisine gem vuruyor
nefesimden kopan parçalar
tecrübesiz duyumsamalar ise
karanlığın uçurum kenarı
oysa
terse çevirince karışık benliğimi
hasretler kotarıyorum
kabuk bağlamış dua içlemlerinden
durduruyorum karanlığı
içimdeki titrek beyazlıkla
ilişiyor yüreğime
ruhuna diktiğim karanfiller
ah sevgili
bir bilsen
özlemlerim karanfil göz saçaklarında ağır yaralı
yüklenmiş gecenin kanatlarını içimdeki hüzün
uçuyor korkuları sarhoşlukla sana doğru
sar beni
büyüyen elemlerin kaybedişleri gibi
....
5.0
100% (6)
Cevap Yaz