iliştir senli sevinçlerimi
adalı bir rüzgarın sen kokan baharlarına

üfle kül altında bir yumruk közüm
dudaklarından kana kana içmiştim alev alev ateşi

adalı martı çığlığında yalnız kaldım şimdi kendime...

nisan yağmurları gibi yağarım
ıslat saçlarını ben kokunun kıyısına tutunur

kasabalı martı yalnızlığında ıslak ölürüm ...

üfle küllerim savrulur
bir avuçta olsam ben kalırım ilk yandığım gibi...

kaç masal sığdırdık adalarla göksu arasına
yine de gökten üç elma düşmedi...

seni aradığım
soysuz gecelerin koynunda
yorgun gölgeler gibi siyah kaldın hep bana...

ben bir başıma kendi ıslağımda
sensizlikten ölürken...

yatırsaydın saçlarını göğsüme
batırsaydın kirpiklerini bendeki en deli sevinçlerine

son şiirimi okusaydım
parmaklarım saçlarında gezinirken alfabemden sesli harfleri çıkarıp

bir ömrü hibe ettim
bal damlası gözlerindeki gök kuşaklı sevinçlere

gözlerine biat ederken son bakışım...

secde ederken dudaklarım son kez dudaklarının narımsı sıcağına...



Hasan ODABAŞI