Yüklenmiş karıncaya hayatın bunca yükü
Kendinden büyük aşkı taşır yorgun yürekler
Son nefes ayrılığı binlerce rüzgâr yükü
Gönül yorgun gözlerden aşk dolu bakış bekler

Ben size pes eylemem ruhumu yoran yıllar
Saçlardaki her akın bunca hatırası var
Ben size pes eylemem rampaya saran yollar
Her bir ayak izimin onca hatırası var

Size karşı koymaya kalksa da narin tenim
Yıllar, siz bedenlere sadık dost değildiniz
Bakmayın bir karışlık adımlarıma benim
Yollar, yıllarca benim önümde eğildiniz

Zaman perde çekince gözlerime sis düşer
Ağrılar yoldaş olur geceme gündüzüme
Dostlarda terk edince zamanla üçer beşer
Yalnızlık haritası çiziliyor yüzüme

Geçmişi yaşatmaya çalışırken bedende
Anılar siliniyor umutlar söndüğünde
Ne kalandan selam var ne habersiz gidende
Sabır, ateş söndürür mevsimler döndüğünde

Evlat, torun, eş ve dost hepsi bir hayal sanki
Can olan yıllar yılı elini tutan eldir
Yalnızlık yaşlılığa mahsus olan hal sanki
Bir nebze kalbi bakış dünyalara bedeldir

16.04.2013/ Samsun

İbrahim COŞAR