Sevince kördür gözler,
Herkes karalar onu,
Sen bin kat daha seversin,



SONRA...


Gün gelir gözlerinle görürsün,
O zaman yıkılırsın kule misali,
Anlayamazsın ne kendini,
Ne de onu...


Sonu gelmiş ’sence’ hayatının,
HALBUKİ HERKES DEMİŞTİ!
Sana ondan ne yar,
Senden ona ne diyar olur
Ne sen Mecnun ne o Leyla..



Onun yolu diyarı belli,
Demişti herkes!!
Sen görmedin
Körkütük aşıktın...



ŞİMDİ NASIL TOPARLANACAKSIN?



Onun için terkettiğin dostların,
Bozduğun yolların,düzelir mi?
Yoksa yeni bir hayat mı satın almak gerekirdi?
Ama hayat satın alınamazdı,



ZAMANI GELİNCE YİTİRİLİRDİ...



Yahu gururun nerdeydi?
Gölgene mi takıldı?
Etme diyemedin mi?
Gölge, güneşe aya aldanır,
Seni yarı yolda bırakır,



Geceyi gündüz sanır,
Yanarlı dönerli ateş böceğine hayrandır,
Sonsuzluğa yanandır,
Gözünü sevdiğim, diyemedin mi?


Hayatı sırtından attın,
SEn deli bir rüzgar,
O, müstehcen sevdalarda,
Gölgenle karşılaşırlarsa eyvah!!