1
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
1788
Okunma
Sükût
rüzgarı biçti nefesim
harman yerinin kuru sapları gibi
savruldu kelimelerim
ucu sivri dirgen dilim
incittim incindim
çok konuştum çok yoruldum
bilen anlamadı anlayan bilmedi
çizdim kendimi akça kağıda
katladım gemi yaptım
saldım ummana daldım ummana
sırrım alem içre
halim bana ayandır
’ve sükût…
tefekküre duran derviş gibi narin;
sızı ince yara derin…’
sözün cana dokunduğu yerden susuyorum
kurusun dilimin iklimi
yağmur kaçkını feryadımda
yar yar çatlarken cümlelerim
hiçbir ifade doldurmuyor içini
işitme eylemime
ağır darbedir sesim
şiarım…
sus ve dinle!
Seyran Tankuş
Cevap Yaz