1
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
1432
Okunma
içim; ışıksız, sus pus şenlik alanı
neden herkes hep yan masalarında oturur
uçsuz bucaksız ayna koridorlarının
kağıt kuşlarını çağıran yabancı yüzün
acı yankısında, renksiz avlusu hüznün
n’olur bana ağrıyan zamanlarını göster
göster ki
saçlarından çözüp, vakitsizliğime katayım
uzlaşı;
şiirle parçalanmak adeti
cennetten kovulan bir cinneti paylaşıyoruz
tuhaf lisanlarda sevişiyor parmak izlerimiz
uçan balıkların yüzme eylemini düşünüyoruz
(gerçek; katiyen katlanamıyor bize
-origami uzak ihtimal- )
b sınıfı filmlerin ağır makyajları akıyor sokağımıza
birbirimize boyanmak kalıyor geriye
Cevap Yaz