Küçüktüm o zamanlar, çocuktum,
Gök gürlese anama sığınır,
Koynuna girer, yatardım,
Nerdeyse asırlar geçti,
O sıcaklığı hiç kimsede bulamadım.

Her şey söylenmezdi babaya,
Çekinirdim, anama geçerdi nazım,
Derdim, ‘Bana para lazım.’
Varsa verir, yoksa bulur buluştururdu,
Küçüktüm o zamanlar, çocuktum,
İstemeyerek de olsa, anamı çok üzdüm.

Yemez yedirir, giymez giydirirdi,
Ne zaman canımız sucuklu yumurta çekse,
Sabahın köründe üşenmeden bakkala gider,
Ekmeğin en sıcağından, peynirin en iyisinden,
Sucuğun en lezzetlisinden alırdı,
Paramız olmazdı ama babamızın hatırı vardı,
Hesap yüklü de olsa aybaşında öderdik.

Benim markalı spor ayakkabım hiç olmadı,
Anamın pazardan aldığını giyerdim,
Daha dün gibi hatırlarım,
Sevincimden, sanki kanat takıp uçardım,
Ah sevinçlerim, heyecanlarım,
Işıl ışıl parlayan, gülen gözlerim,
Hayallerim, çocukça duygularım,
Yalancı baharlarım, sözde aşklarım,
Beni bırakıp nerelere gittiniz?

Anam sadece bizlere değil,
Parayla elin çocuklarına da bakardı,
Dikiş diker, iğne oyası yapar, satardı,
Çocuklarım başkalarının ellerine bakmasın diye,
Gecesini gündüzüne katardı,
Küçüktüm, o zamanlar çocuktum,
Aklım ermeye başladığında,
Fakir olduğumuzu çok da geç olsa anlamıştım.

Babam öldüğünde dünya başıma nasıl yıkıldıysa,
Zamanla yüreğime kocaman bir taş oturdu,
O küçük çocuk bir günde nasıl büyüdü?

Evin küçük babası olmuştum olmasına da,
Anama hep muhtaç doğmuştum,
Ağladığımda yanağımdan öper,
‘Kuzum’ diye severdi.

Paramız yoktu, borcumuz çoktu,
Kışın hava çok soğuk olurdu,
Dışarıya lapa lapa karlar yağardı,
O zamanlar sobamız vardı da,
Kömürümüz yoktu.

Bir an önce hayata atılmalıydım,
İnsan içine katılmalıydım,
Anam için, kardeşlerim için,
Yeni bir dünya kurmalıydım,
İnanmıştım, başarmalıydım,
Çünkü ben, babamın oğluydum.

Kendimi kurtardım kurtarmasına da,
Anamı ve kardeşlerimi kurtaramadım,
Parçalandık, dağıldık,
Her birimiz bir yerlere savrulduk,
İçimde öyle derin bir yara var ki,
Asla kabuk bağlamıyor.

Bağırıyorum, haykırıyorum zamana,
Her defasında sesimi duymazdan geliyor,
Kader denilen kördüğüm, ağlarını acımasızca örüyor,
Çok şükür sağlığım iyi olmasına iyi,
Çünkü anamın duası koruyor,
Yıllardır içim yanıyor, kanıyor, acıyor,
Hatırımı yine bir tek anam soruyor.

Bir gün olsun gün yüzü görmeyen,
Cefakâr, çileli anam...
Biliyorum ne desem boş,
Asla hakkın ödenmez,
Benden dualarını esirgeme anam,
Bırak, yine çocuk olayım,
Sımsıkı sar beni,
Yine koynunda yatayım,
Yine ‘kuzum’ diye sev beni,
Hep sev...
Yanaklarımdan öp beni,
Hep öp,
Seninle huzur bulayım.

Bırak, bırak beni anam,
Çocuklar gibi ağlayayım.


Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
12 Mayıs 2013 Pazar - Saat : 04.40-Isparta


Şiirin hikâyesi:

ANLADIM Kİ ANA GİBİ YAR BULUNMAZ. ANLADIM Kİ BANA BİR TEK ANAMDAN FAYDA VAR. ANLADIM Kİ BENİ BİR TEK ANAM SEVİYOR. ANLADIM Kİ, ’KADIN’ DEYİNCE AKLIMA SADECE VE SADECE ANAM GELECEK BUNDAN BÖYLE. ÇÜNKÜ BENİ ’KUZUM, MURADIM’ DİYE BİR TEK ANAM SEVDİ. ANAM BENİ ÇIKARSIZ SEVDİ.

NOT: BU ŞİİRİ VE YUKARDAKİ AÇIKLAMAYI YAPTIĞIMDA ANNEM HAYATTAYDI. ANNEM ANKARA’DA YAŞIYORDU, BEN İSE AİLEMLE BİRLİKTE ISPARTA’DA YAŞIYORDUM. BİRBİRİMİZİ SIK SIK ARARDIK. ANNEM MAALESEF BEYİN KANAMASI SONUCU 05 MART 2021 TARİHİNDE HASTANEDE VEFAT ETTİ. BEYİN KANAMASI GEÇİRMEDEN ON GÜN ÖNCE ANNEMİ ARAMIŞ, TELEFONDA UZUN UZUN KONUŞMUŞTUK. BANA BABAMLA NASIL TANIŞTIKLARINI ANLATMIŞTI. GENÇ KIZLIĞI VE BABAMLA İLGİLİ BİLMEDİKLERİMİ KENDİSİNE SORMUŞ, ÖĞRENMİŞTİM. BEN HAFTA SONU EVDEYKEN ANNEM BENİ ARADIĞINDA KENDİSİYLE KISA BİR KONUŞMA DAHA YAPMIŞTIM. "NASILSIN OĞLUM, SENİ MERAK ETTİM. BİR SESİNİ DUYMAK İSTEDİM" DEMİŞ, BEN DE KENDİSİNİN HALİNİ, HATIRINI SORDUKTAN SONRA KENDİSİNİ BİR KAÇ GÜN SONRA ARAYACAĞIMI SÖYLEYEREK TELEFONU KAPATMIŞTIM.

ARADAN İKİ VEYA ÜÇ GÜN GEÇMİŞTİ. BU GÖRÜŞME ANNEMLE YAPTIĞIM SON GÖRÜŞMEYDİ.

ARTIK BENİ SEVECEK KADIN DA KALMADI. :(