Hayatta yaşamın rengini bulmak gerek,
Yaşamda kendine dengim ol demek,
Durmayan koşan sonsuza doğru gitmek,
Sonunda güzel olanlara şevkle ermek,

Ellerle gösterilenlerden örnek almalı,
Çiçekler gibi gönüller açıp solmamalı,
Yaşam boyunca bir güzel şey yapmalı,
Yaptığınla insanlık seni iyi anlamalı..

Gözler iyi görür, nazar edip bakınca,
Su, yolunu bulur heybetleşip akınca,
Bugünler geçip, yarınlar bir an olunca,
Gülmeyi öğrenmeli ağlamayı unutunca..

Eller uzanmalı cevap uzanan ellere,
Nefesle solumalı meltemli yellere,
Kendini satmamalı üç beş bilmezlere,
Yarın uzak değil bağlıyor yeni günlere,

Bir umut desen hiçbir zaman bitmez,
İnsanda istek ve emeller hiç tükenmez,
Gönüllerdeki sevgileri kimse engellemez,
Yaşadığın müddetçe yarınlar hiç bitmez..

Kim bilir yarınlarda daha neler olacak,
Can bedende emanet o an son bulacak,
Ne yaptıysan o yanına kar olup kalacak,
Yarınlar geldikçe dünlerimiz yok olacak..

İş böyle yaşanan günler geçti gidiyor,
İnsan nasıl iterse onu talim ediyor,
Gönüller umutlarla güzellikleri arıyor,
Bu gün olmasa da yarınlarda bekliyor..