1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1526
Okunma
Zamanı tutamıyor ellerimiz
içimiz dolu yine içimizle
ağlamaktı biraz, belki de sevmek
aylar büyürken, aynıydı avuçlarımız
ilk günkü gibi çocuktuk hatta
adımız ikiydi, aşkımız bir
sen kadınım, ben adamın
yüzümüzde saklayıp
gülerek ele verdik kendimizi
Aşk tadında ki yalnızlığımız
papatya koktu her defasında
akşamüstlerini hep beraber sevdik
küçük bir aşk, zaman içinde daha da küçücük …samettaydas 27 mart 2010 cumartesi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz