Bir ben sana git diyemedim, bir ben yanından gidemedim
Bir sen bana kalayım demedin, bir de bana yanmadın
Gittin ve bitti…

Bu gece bütün şehrin ışıklarını söndürürcesine kapattım gözlerimi
Şimdi her yer zifiri karanlık
Yani yokluğunun adı
Artık yüreğim suskun, yüreğim küskün
Dokunduğum her el uzak durur bana, sebebi sensin
Ahım var anlamasan da, dönüp arkana bakmasan da
Ahım var iki yakan da, inanmasan da

Mevsimlerim hep boran, fırtına
Uzatma ellerini ellerim üşüyor, yüreğim üşüyor dayanamazsın
Uzatma ellerini gözlerim kanıyor, anlayamazsın
Bekleme benden seni anlatan kelimeleri
Tükendi yüreğim, sözlerim tükendi, sen tükendin

Viran eyledin gönül sarayımı
Şimdi depremleri üst üste yaşıyorum
Her şeyini kaybetmiş bir öksüz, bir yetim gibi enkazlar yaşıyorum
Sen benim ellerimdin, ellerimden hiç gitmeyecek
Sen benim nefesimdin, hiç bitmeyecek
Sen benim baharımdın hiç solmayacak
Şimdi ise gittin ve bittin


Yokluğunla yok oldum, yok olmamla sende yok oldun
Sevgim sana candan, yüreğim ise camdandı
Kırdın parçaladın yüreğimi, sürgüne döndü acılarım
Hadi şimdi rüzgâr ol es, götür döküklerini

Hüzünler çöktü bu gece üstüme
Şehir sensiz, şehir sessiz
Kaldırımlar ağlıyor sessiz sessiz
Sokaklar yalnız ben yapayalnız
Ölüm çöktü bu gece üstüme
Ve de yokluğun

Yusuf BİTİM