Yar…
Bu dert
Gün yüzüne kapalıdır
Sessizlik içinde kıvrandırır,
Nutku durduran bir iştiyaktır
Ne vakit hüzünlensen,
Kederin kollarında derin
Bir iz sürsem hicranım dramdır
Hangi kelamı yazsam,
Cümle içinde imaları sıralasam,
Bir ömür sırlarımla
Sırılsıklam olsam evladır

Ben kendiyle
Davalı olan bir nefesim
Her vakit sessizim,
Kimseye güç
Yetiremeyecek kadar acizim
Ümit sinemde çırpınırken,
Heves kendi haline küsmüşken,
İhlâs kalbimde fakirken neylerim
Ne teatin feyzindeyim,
Ne hassasiyetin eşiğindeyim,
Nefsiyle baş edemeyen densizim,
Söyle şimdi neyleyim

Nerede
Bir naiflik
Fark etsem içim gider
Edepsiz halin mecnunu olmak
Boynumu büker, gözden yaş iner
Bu benim bahtım desem,
Mizacımı sahiplensem, tekâmülü
Hor görsem kar etmiyor
Seven gönül munis olmalı,
Nezaket ruhunda aranmalı,
Edebin erbabı olduğu
Anlaşılmalı lakin kim dinliyor

Yüreği sızlatan
Her ne varsa haktandır
Zira kalbin makamı nazar gâh tır,
Rabbimiz katında ihyadır
Akla ve izana sahip çıkmalı,
Bilgi ve görgüden uzak kalmamalı,
Adabımuaşeret nazardır
Ar içinde olgunlaşan bir gönül
Sevgi ve muhabbete duçardır,
Yar olmak adına
Farkındalığı olan bir ihsandır

Mustafa Cilasun