Yar…
Kalp, sevginin toprağı
Muhabbetin kaynağı,
Muvazenenin odağıdır
Her kim ona hasma ne nazar
Eder kırarsa ve hatta kınarsa
Akli melekelerinde
Bir maraz var, bilinç ve inşirah
Cehaletin değil, dimağın arıdır

Gönül
Suhulet içinde kal eder
Ruhun serencamından
Terennüm eyler,
Sevgiye boyun eğer
Her sevilen canan değildir,
Akıl ve izan buna manidir,
Yar ise sevda için fedayım der
Aşk, ne bir intizar ve ne de
Bir pişmanlığa kapı aralar,
Kalbin sürur
Vecdi olmasına davet eder

Kim severse
Sevsin ona çok görme
yanlışı varsa ayan eyleme,
Zafiyetini ifşa etme
O nefese gönül dilinden
Ve muhabbetin zarif sesinden
Kal edip, yaranı ol
Önyargılar ve örfü adetler
Ruhu ve kalbi harap eder,
İnsandır hatasıyla yol alandır,
Tefekkür et ve aklına sor

Hangi nefes
Kasten lekeyi kabul eder
Her nefes için geçerli olan
Bir mefkûredir,
Naif ve temiz olmak meğer
Nefsini sığaya çekmeden,
Ne olduğunu bilmeden ahkâm
Kesen, cehaletin resmiyse eğer
Hiç aldırma, gönül sevdan
Adına nedamete bulaşma,
Ne derler kaygısıyla yanlışa
Yaslanma ve yalanla
Asla barışma telkini ister

Mustafa Cilasun