"Gün atımıla biter günler
Hayatı yaşadığımız harabat yerler
Bir de milyonlarca acı ve tatlılıkları yaşadığımız dünya falan denen farklı gezegenler"

Karşımda günbatımı ışıklarını teker teker serpiştiriyor
Denizin o masum, sessiz sularına
Bir ezan sesi çınlıyor kulaklarımda
Şu ıssız diyarda
Şirin evimin güzel kokan hanımelleri arasında

Akşamın serin rüzgarı hışımyla vuruyor yüzüme
Hiç acımadan yüzlerce, binlerce
Karanlık oluyor, gökyüzüne bakıyorum bu gece
Işık böcekleri eşliğinde

Yukarıya gökyüzüne bakıyorum
Bir yıldız kayıyor
Saçma da olsa dilek diliyorum
Sonra dikkatlice ona bakıyorum
Yine herşey gibi acısını yansıtıyor bana
Uçak oluğunu farkediyorum o anda

Şehrin sakinliğine bakıyorum
Çok sakin ve çok sessiz
Bir köpek ve ışık böceklerinin sesinden başka bir ses yok etrafta
Bir de balkondaki lambanın ışığına gelip ses yapan kelebekten başka

Hayatın tadıda var acısıda sınırsız
Geçiyor ömrümüz sessiz sedasız
Aldatıyoruz kendimizi sevgisiz saygısız
Bazen eski günleri hatırlıyoruz, anlatıyoruz abartısız....