0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
810
Okunma
bir köylü olamadığım
her yeni günde
doğan güneşler
yenilmek için
alnımı okşadı
şıpır şıpır
şehirimin parkelerinde
korkuluklarla dalga geçen
kargalarım var benim
siyah benekler
yeşil çimler
hiç uzanmadığım gölgeler
bu şehirin bir katili olmalı
ruhumun kuytularında
sinsice gezinen,
her akşam
yeni bir ceset düşer
tepemden aşağıya
ben neden yazdığımı bilmiyorum
katillerden arındırdığım ruhum
kemirdi tüm bedenleri ama hiç duymadı
sıkıcı bir akşam,
ve ölümün melekleri
yine sürek avında
içimde susturamadığım sesler
pusuya yattığı karanlıklardan
fısıldarken bana
bir cinayet daha işlendi
yerdeki kanımın içinde
yatan siz değil sanki benim
ya bu şiirlerde olmasaydı ben
şimdi kimi öldürürdüm
bilmiyorum.
mısralardaki bu müebbet hali
ben yazarken korkutur
içimde katilleri
06.05.2013
