Yüreğimden tut beni yâr

Üşüyen bedenimi kollarına sar

Bir öksüzün bakışın da gözlerim

Umutlarım yangından kalan bir firâr

Aklım sende düşlerim sevdanla kar

Eşkiyanin mermisi saplandı beynime

Susuyorum kaderin çekilmez çilesine

Ne gelirse onu yaşıyorum sessizce

Her sabah seninle uyanıyorum öylece


Hayat ne güzelmiş gözlerindeki yidizi seyredince

Hic tatmadıgım duygulardı aslına bakarsan

İçim hiç böyle titrememişti yüreğime sorarsan

İstemıyor dogan günes içimi sen yakmasan

Düşlerim cennet oluyor cehennem ateşi bile olsan



Gitiğim yoldan geri gelirmiyim bilmem

Uslanmaz yüreğim sızlar içinde görmen

Gözlerimden sen dökülürsün yine

Soruyorum hayata ne verdin bana diye

Kırk yanlarım tamir olmuyor

Her nefes ecele doğru koşuyor

Tutsam kendimi yolun sonu görünüyor



Asi ruzgarlarlar esiyor başımda

Hangi yana dönsem hayalin karşımda

Bu sehir sensizlikten hasret kokuyor

Sevdanla içim alev alev yanıyor

Ben kendimi bildim bileli

Görmedim senin gibi candan seveni

Gökyüzü rengini griye boyamış

Birazdan yağmurlar üsütüme ağlar

Gözlerim muebete hüzün bağlar





Bir kurşun yarası gib acıtırr canımı yokluğun

Adımlarım ümitsizligin batagında kalp atısım solgun

Yüreğimi üşütür zamansız mayıs yağmurları

Ben hıçkırdıkça gök yüzü güller serpiyor üstüme

Bu nasıl kader nasıl ayrılık yazılmış ikimize

Bunca severken hak mıdır? sevene bu çile

Oysa içime düşen yangındı gözlerin

Aldığım nefesin tek sebebi sensin


HASAN DAG((KELEBEGIME))