Takıldım kaldım sendeki o bakışa,
Ayrılıkla saran, koldan usandın,
Kara bahtım iter dik yokuşa,
Hep gurbete varan, yoldan usandın…


Hayat okyanusunda çaresiz yüzdüm,
Aşk kavşağın da bakışın süzdüm,
Kaderimmiş dedim, bu canı üzdüm,
Bıçak olup vuran, dilden usandın…


Senin cehennemin de dal gibi yandım,
Sabahlara ağlamaklı uyandım,
Karanlık kalplerde sustum, katlandım,
Beyhude yoran, elden usandın…


Uzağa savuran rüzgar misali,
Hayatı bitiren dertler misali,
Yaprakları dökmüş, bir dal misali,
Beli bükük duran, halden usandın…

Sevda mangalında kor gibiyim bak
Penceresinde tülü yok, ev gibiyim bak,
Aşkının hedefine, yol gibiyim bak,
Aşk silahıyla vuran, on dan usandın…

Söküp atamadım, sensin kalbim de,
Sende unutma, gün ola beni de,
Hızla çoğalan bu aşkın selin de,
Küreksiz dolaşan, saldan usandın…

Böyle yalnızlıkla geçen günlere,
İmrenir olmuşum, diğer ellere,
Kıymet bilmedik, bu gönüllere,
Boyun eğmiş, candan usandın…

Anladım sendeki görünmez duman,
Yalnızlık hamuruyla, yoğruldun her an,
Dalıp ta hayale, böyle her zaman,
Sevgili bekleyen, kalpten usandın…







Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
09.12.2012