Zulmün adını acı koymuş
Sinsi oyunlarda gözleri
Şeytan hevesi tükenmiyor yüreğinde
Ben aşkı dilimde pelesenk etmişken
Onun dermanı ıssız çöllerde
Ey aşk her şeye rağmen buradayım işte!

Yağmurlar gözlerimde tomurcuk
Ayrılığı suluyor her gün
Akarken yüreğimdeki derinliklere
Büyütüyor zulmü
Seyyah olduğum alemde,
Birleştiriyorum yer yer kopan filimi
Her kopan karede
Gel de düşünme ölümü...

Gün doğumunda
Çılgın bir martı sesi
Alıp götürüyor hatıralara yine
Alt tarafı istediği bir parça simit,
bir parça peynir
Bir bardakta çay içmeli martıyla
Yalnızlığın şerefine...

Cebimde özenle katladığım mendil
Hiç derli toplu duramıyacaksın
Hep işim düşüyor sana
Varsın bozulsun şeklin, ıslansın her yerin
Kalbi çürüklerin inadına
Tozu toprağa katmalı
Parmak uçları ile değerken hayata...

Bir sigara içimi yolum kaldı
Dumanların arkasına saklanmadan
Yaşamalı hayatı
Şeytanın hevesini kırıp
Aşk adına ne varsa tatmalı...


Sesi ve sazıyla şiirime eşlik eden amcam Doğan ÜNALAN’a çok teşekkürler...