O,cefakâr Anadolu kadını!
Ve adı üstünde: Anadır,Annem.
Bilirim,sarsılmaz itikadını
Çünkü doğruluktan yanadır,Annem.

Ölçülmeye gelmez,büyüktür çapı
Sevgiye açılan bir ulu kapı.
Merhamet mülkünde en muhkem yapı
Esas koruyucu binadır,Annem.

Güldükçe,gül açar yüzünde renk renk
Ondadır teennî,ondadır âhenk.
Sayfalar dolusu kitaplara denk
Mücerret,mukaddes mânadır,Annem.

Yürüyende,eşkin Kır ata benzer
Azim de,sabır da Ferhat’a benzer.
Hıçkırışı; Dicle,Fırata benzer
Mahzun çağlayışlı Tunadır,Annem.

Kader,bükmüş olsa bile belini
Daha saklar duvağının telini.
Köyün umur görmüş,saygın gelini
İsmiyle müsemmâ,Suna’dır,Annem.

Hizmet limanında bir sessiz gemi
Körün kılavuzu,kelin merhemi.
Hastanın/sayrının ilacı/emi,
Yetimin saçında kınadır,Annem.

O,başlı başına murakabedir
Ve o,bir sırattır,bir akabedir.
Mecazî anlamda,Kutsal Kâbedir;
Safadır,Mervedir,Minadır,Annem.
*
“Hanım Ana” derler,saygı gereği
Belli ki,toplumun çarpan yüreği.
Hakkın rızasıdır,bütün ereği
Hasletlerle dolu rânâdır,Annem.

Ahmet Süreyya DURNA

Şafak Taarruzu (Şiirler)